Hoe je als topsporter gebruik kan maken van projectbeheersing: Michiel Wienese vertelt hoe je Olympisch kampioen wordt met de juiste strategie

Michiel Wienese is sinds een jaar werkzaam als projectbeheersing professional via Essentium bij Vattenfall. Naast zijn werk telt maar één ding: schaatsen. Met een voormalig Olympisch Kampioen als vader (roeien) legt hij de lat hoog voor zichzelf. En niet zonder succes: Olympisch goud (3km) en Zilver (1500m) op de Master spelen, brons op de 500m en 1000m en brons op het WK Allround 40-45 jaar. Niet alleen een persoonlijk doel, maar ook emotioneel gezien is dit een grote overwinning. Wij zijn benieuwd hoe hij hier is gekomen.

Waarom heb je besloten mee te doen aan de Spelen?

In oktober, aan het begin van dit schaatsseizoen, schopte bevriend schaatser Mark Ooijevaar mijn agenda totaal door de war met het idee om op de Olympische spelen voor Masters te starten. Twee jaar terug won ik in Italië het WK Allround. Daarom was het in eerste instantie mijn strategie om voor de dubbel te gaan en de WK Sprint te winnen. Bij het woord ‘Olympisch’ kreeg ik toch wel kriebels in mijn buik. Een uitdaging die zich maar één keer in de vier jaar voordoet én het woord ‘Olympisch’ heeft toch een heel bijzondere betekenis. Sport, en met name schaatsen is voor mij een belangrijk onderdeel van mijn leven.

Wie is jouw grote voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je hebt mogen leren?

Mijn twee grootste voorbeelden zitten in de familie. Vanaf jonge leeftijd kijk ik op tegen mijn vader. Hij won in 1968 Olympisch goud gewonnnen in de éénmansroeiboot. Daarnaast is mijn neef, Tony Parker, één van de bekendste basketballers ter wereld. Ik wist al vanaf mijn vierde dat het mijn droom was om net zo’n grote prestatie neer te zetten als mijn familie. Mijn vader heeft mij geleerd door te gaan tot je bent waar je wilt zijn en geen genoegen te nemen met minder.

Naast mijn schaatsdoelen had ik ook het doel om een universitaire diploma te halen en om een baan te krijgen waar ik elke dag met plezier naartoe ga. Mijn schaatsdoel werd een doel voor ‘later in het leven’. Een duidelijke strategie dus. Dit heeft mij ertoe gezet mijn oorspronkelijke plan, de WK Sprint 40-45 jaar ambities in Calgary, te schrappen en te gaan voor een combinatie van deze Master Spelen en het WK Allround te Collalbo.

Wat maakt de Master Spelen zo bijzonder voor jou?

Wat mij vooral aanspreekt in deze Spelen is de broederschap middels de sport. Iedereen wil zich constant blijven overtreffen ondanks leeftijd en dagelijkse verplichtingen. Als je 20 bent heb je vaak veel vrijheid en geen gezinsleven, werk en financiële verplichtingen. Het is een unieke beleving om 3000 passionele sporters het uiterste uit zichzelf te zien halen. Ik heb topsport op veel niveaus gezien, maar wat mij opvalt bij de Olympische Master Spelen is dat deze sporters de volgende maand weer vrolijk op de trainingsbaan staan. Onbetaald, puur vanuit hun passie. In tegenstelling tot topsportniveau, waar frustratie en teleurstelling ook veel negatieve gevolgen heeft op de relatie met de sport. Van ‘genieten’, gaat het naar ‘moeten’.

Michiel Wien website (202002111536243624)

Waar ligt jouw grootste uitdaging, naast het behalen van de beste sportprestaties?

Ik denk dat de grootste uitdaging onder veel ambitieuze sporters dezelfde is: het combineren van privéleven met het (top)sportleven. Het beheersen van alle variabelen die je leven waardevol maken: werk, relatie, vrienden, familie, hobby’s en ontspanning. Vanuit mijn werk in projectbeheersing ervaar ik van dichtbij dat variabelen zoals planning, control en finance in balans moeten zijn om het project tot een goed resultaat te krijgen. Topsport is uitermate gericht op ‘projectbeheersing’, maar dan van jou als persoon. Ik noem het ‘zelfmanagement’.

“Topsport is eigenlijk ook een beetje ‘projectbeheersing’, maar dan van jou als persoon, ik noem het ‘zelfmanagement’.”

Periodiseren van trainingsarbeid (ieder kwartaal terugkomende trainingsprikkels), pieken op het juiste moment en tegelijkertijd weten wie de concurrentie is en deze in de gaten houden. Het lijkt bijna op het winnen van een Tender. Het pronkstuk is de gouden medaille, het ‘eindresultaat’. Dit is vergelijkbaar met het behalen van je zakelijke doelen; als je die eenmaal hebt gehaald weet je dat alle factoren in je voordeel moesten vallen.

Veel mensen begrijpen niet hoe belangrijk zo’n medaille voor een topsporter is. Het is erkenning voor alles wat je hebt opgegeven. Voor alle sociale gelegenheden die je hebt moeten afzeggen, relaties die mislukken of je zakelijke doelstellingen die achterblijven. Het is net als investeren in een nieuwe technologie waarvan je weet dat het ooit door kan breken en een succes wordt. Bij ieder verlies kenmerkt zich de winnaar die doorgaat met investeren, maar de druk wordt hiermee ook groter.

Hoe geef jij deze ‘zelfmanagement’ vorm?

De ervaring in mijn werk laat zien dat planning en duidelijke doelstellingen ervoor zorgen dat een project een grotere slagingskans heeft. Dit betekent dat ik volgens een strakke planning mijn trainingen en werk inregel, maar ook flexibel en realistisch blijf als bepaalde factoren veranderen. Een goed voorbeeld is dat ik nu de WK Sprint ‘ingeruild’ heb voor de Olympische spelen voor masters waar de afstanden langer waren. Tijdens drukke trainingsperioden neem ik minder opdrachten aan in mijn werkveld. Of zorg ik dat ik geen sociale gelegenheden inplan. Zo heb ik voor de Master Spelen twee weken vrij gekregen van mijn werk. Daarnaast zorg ik dat ik mezelf lichamelijk blijf verbeteren door middel van het aanpassen van het voedingspatroon en sportinspanningen. Zo heb ik tijdens de fietstest dit jaar een hogere wattage dan 3 jaar geleden. Iets wat op mijn leeftijd niet altijd vanzelfsprekend is.

Lees meer: Soft Skills voor PMO'ers

Kun je kort iets vertellen over je races?

Ik heb vier races geschaatst in Innsbruck en vier in Collalbo. In Innsbruck De 500m, 1000m, 1500m en de 3000m en de WK Allround over 4 afstanden dat alleen telde als klassement. Op de 500m in Innsbruck moest ik 1 slag laten lopen op de 500m, maar bleef wel doorracen en werd uiteindelijk 3^e achter een Canadees. Die dag was ook de 3000m. Daar was de kans op zilver groter dan de korte afstand. Goud leek mij onmogelijk, gezien de goede tijd van 4.09 van Johannes de Groot uit Friesland. Zelf was mijn beste tijd 4.18 dit jaar, dus dit leek een onoverbrugbaar verschil. Echter, gebeurde compleet het tegenovergestelde. De rit ging als vanzelf; perfecte slagtempo, vloeiende bochten. In de laatste rit begon Johannes de Groot te rijden, die erg snel begon en in de 33ers bleef , wat snel is op zo’n buitenbaan. Mijn kans op goud kon ik vergeten. Echter, hebben de 2 slotrondes hem teveel gekost, waardoor hij 0.3 seconden achter mij belandde. Ik had Olympisch goud te pakken! Het was totale ontlading bij mij en ik heb een bevriend schaatser vastgepakt om vier keer te vragen of ik het nu echt goed had gezien.

Een prestatie die je nooit had verwacht. Hoe heb je het ervaren en welke inzichten heb je gekregen?

De dag erop beleefde ik als een droom. Ik reed uiteindelijk een sterke rit tegen een Duitser die ons toont dat je ook op 50-jarige leeftijd nog kan vlammen. Ik werd met een tijd van 2.05.09 uiteindelijk in mijn leeftijdscategorie 2^e en won het zilver voor dezelfde Johannes de Groot die ik de dag ervoor had verslagen. De laatste dag pakte ik nog het brons op de 1000m. Ik kijk terug op een heel mooi toernooi met fantastische ervaringen.

Ik raad iedereen aan om ongeacht je leeftijd te gaan trainen voor de Master Olympics. Zelfs als je schaatsen niets vindt, dan nog is het de moeite waard om voor 1 van de andere 11 sporten te gaan trainen en de verbroedering te voelen die fanatiek sporten ook kent. Zelf ben ik er weer achter gekomen hoezeer ik van ‘het schaatswereldje’ houd. Met name hoe iedereen bezig is met technische verbeteringen door vooral hard trainen, maar ook samen lol maken. En boven alles heb ik rust gevonden in het doel dat ik zo graag wilde bereiken: mijn vader evenaren, (Roeien, 1968 goud, toen ook nog voorbehouden aan amateurs). Het feit dat de KNSB dit ook nog middels een persbericht naar buiten heeft gebracht, maakt mij extra trots!